Serbay ACAR

Merhaba,

Bugünlerde yazamıyorum . Bu günler güzel günler . Ablam der ki insan mutlu olduğunda yazamaz. Haklı sanırım. Herneyse..

Dün , belkide önceki gün mutsuzluğumdan değil ama çevremdekilere , hayata , yakınlarıma ya da kendime kızdığım bugün yazmaya yer aradım.

Bir ben var bende benden içeri demiş Yunus ..

Evet , bende onu söylemeye çalışıyorum. Beni benim gibi bilebilecek bir ben aradım dışarıda. Çok yakınlarım var evet ama bir ben gibi düşünen elbette yok. Çok isterdim. Olmasını isterdim , söylemek isterdim , birşeyleri anlatmak isterdim . “Ben ayrı bir hayatım , ben farklı bir deneyimim , farklı bir nefesim. Kimse farkında olmak istemiyor mu yoksa herkes bunun farkına vardığında benimi kaybedecekler. Hayır .. Beni gerçekten bilebilir misin ? Salakça severim , evet fazla ağlayabilirim , kendi değerlerimi korurum , değerim değerimdir .Benimdir. Kimselere vermek istemem. O benim için değerliyse bir ben gibidir. Bana nasıl kırıcı olamıyorsan onada olmamalısın . Keşke bir başka bende olsa da daha kelimelere dökülmeden beni anlayabilse , kızdığımda neye kızdığımı bilse , seviyorum dediğimde nasıl bir duyguyu yaşıyorum a dan z ye bilse .. Canım sıkıldığında ‘Neden ?’ demek yerine bilseki beni benimle yaşayarak öğrense , görse , benim gibi olsa. Sessiz .. Belkide sadece gülmek iyi gelecek. Ben gibi ‘Gidiyorum’ dediğimde bilseki yolda bambaşka bir yere gidicem , kapıda karşılasa yinede.. Benim gibi sessiz , içinden düşünse ama dışarıya bağırsa.. Net olsun , elma yerken armutu düşünmesin. Ben yeşil dediğimde , yeşilin tonunu bile bilse.. Biliyorum çok zor , bir ben var bende benden içeri.. ”

İşte bu kadar basit..

Sevgiyle ol’sun..